فعل امر فعلی است که کسی را موظف با انجام کاری پس شنیدن دستور می‌کند که در زبان عربی با توجه به موضوع جنسیت و عدد، دارای حالات متنوع تری نسبت به فارسی است. همانگونه که دستور دادن به افراد موجب خرد شدن شخصیت افراد می‌شود در ساخت فعل امر در زبان عربی بخشهایی که به ابتدای فعل مضارع و بخشی از آنچه به انتهای آن اضافه کردیم فرو می‌ریزد. مثلا تُشاهِدُ (شما مشاهده می‌کنی) تبدیل می‌شود به “شاهِدْ” (مشاهده کن) که در آن “تـ” اضافه شده حذف شده و حرکت ضمه اضافه شده در انتهای فعل به ساکن تبدیل شده است. در زمان حذف “ت” در ابتدای افعال در صورتی که به دلیل ساکن بودن حرف اول بعد از “ت” در خواندن فعل امر با مشکل روبرو شدیم از حرف “ا” در ابتدای فعل امر کمک می‌گیریم و با توجه به حرکت حرف دوم از سه حرف اصلی (عین الفعل) حرکت الف را مشخص می‌کنیم برای مثال فعل “تَذْهَبُ” بعد از حذف “تـ” و تبدیل ضمه پایانی به “ذْهَبْ” تبدیل می‌شود که عملا خواندن آن بسیار دشوار خواهد بود از این رو با کمک عرف و گذاشتن حرکت کسره در زیر آن مشکل را رفع می‌کنیم و تبدیل می‌شود به “اِذهَبْ”. اگر عین الفعل ـٌ بود الف هم ضمه می‌کیرد ولی اگر ـَ (فتحه) یا ـِ کسره بود باید به الف حرکت کسره -ِ بدهیم. برای درک بهتر فعل های امر به جدول زیر توجه داشته باشید. برای درک بهتر موضوع جدول زیر را مشاهده کنید. رنگ آبی نشان دهنده مذکر و رنگ صورتی نشانه مونث است.