مواد اولیه زبان

کلمات عربی به سه دسته اسم ، فعل و حرف تقسیم ‌می‌شود که اسم برای نامیدن اشیاء و اشخاص است و فعل برای اشاره به اتفاقات و بیان آنها به کار می‌رود و حروف کلماتی هستند بدون معنا که در کنار اسم ها و فعل‌ها معنا پیدا می‌کنند و بیشتر نقش ارتباطی بین اسم‌ها و فعل‌ها دارند.
 برای درک بهتر می‌توان اسم‌ها را به عکس تشبیه کرد چرا که وقتی اسم چیزی (میز، صندلی، اسب و.. ) یا کسی (پدر، معلم، دوست، امام رضا و…) و یا پدیده‌ای (شجاعت ، مکر، قدرت و…) را می‌شنویم یا بر زبان می‌آوریم تصویر آن در ذهن ما نقش می‌بندد.
و فعل را می‌توان به یک کلیپ ویدئویی تشبیه کرد چرا که برای مثال وقتی گفته می‌شود “آمد” در ذهن شخصی را تصور می‌کنیم که بعد از پشت سرگذاشتن مسیری به مکان می‌رسد. ویا وقتی گفته می‌شود “افتاد” برای مثال در ذهن سیبی تصور می‌شود که از نقطه بلندی به پایین برخورد کرده است. یا وقتی گفته می‌شود “دارد می‌نویسند” در ذهن مجموعه‌ای از افراد دیده می‌شود که در حال حرکت دادن خودکار بر روی کاغذ هستند.
 و حرف ها را به کابل ارتباطی که به تنهایی کارایی ندارند و نقش برقراری اتصال بین دستگاه‌های مختلف را بر قرار می‌کند.