زبان شیرین عربی بر خلاف بسیاری از زبان‌های دیگر از جمله فارسی ، یک زبان اشتقاقی است. برای ساخت کلمات جدید نمی‌توان چند کلمه را کنار هم گذاشت بلکه باید حروف اصلی را درون قالبی خاص ریخته و کلمه جدیدی ساخت. در زبان عربی برای هر مجموعه یک قالب بخصوص داریم که دارای آهنگ منحصر به فرد است. برای مثال برای نام مکان‌ها دو قالب خاص و مشهور (مَفعِل و مَفعَل) وجود دارد و برای اسم وسایل از قالب‌های (مِفعال ، مِفعَل ، مِفعَلة و…) وجود دارد در این نوشته قصد داریم با قالب‌های مشهور مربوط به اسم در زبان شیرین عربی آشنا شویم.
اسم فاعل (کننده کار)
اطراف زندگی ما احاطه شده است با فعالیت‌های (فعل) مختلف که هر یک از آنها حتما توسط یک نفر یا چند نفر (فاعل) اتفاق می‌افتد. و همانطور که می‌دانید تمامی افعال در زبان شیرین عربی از ریشه‌های سه گانه درست شده که برای ساخت کننده فعل یا فاعل از قالب “فاعِل” استفاده می‌شود که سه حرف اصلی (ف ع ل) را داخل قالب ـــ ـاــِـ ـــ ریخته می‌شود برای مثال فعل “کتب” (نوشتن) را وقتی در قالب “فاعل” می‌ریزیم کلمه “کاتِب” (نویسنده) از آن خارج می‌شود. برای آشنایی به این نوع از اسم فاعل (اسم الفاعل) ویدئوی اول و دوم از لیست پخش زیر را مشاهده کنید و لذت ببرید.
در مورد افعال این نکته را باید توجه کرد که در زبان شیرین عربی بسیاری از افعال با اضافه شدن یک یا چند حرف بحروف سه گانه فعل معنایی جدیدی را به خود می‌گیرد که به آنها افعال مزید گفته می‌شود. برای ساخت اسم فاعل از فعل‌های مزید حرف میم با حرکت ضمه “مُـ” را به جای حرف اول فعل مزید در حالت ماضی قرار می‌دهیم و سپس حرکت دومین حرف اصلی آن را به کسره تبدیل میکنیم. برای مثال فعل “انتظر” (منتظر بودن) به “مُنتظِر” (منتظر) مبدل می‌شود. برای درک بهتر این موضوع ویدئو سوم از لیست پخش زیر را مشاهده کنید.
اسم ابزار
برای انجام هر کاری (فعل) نیاز به ابزار و وسایل داریم که به آن “اسم الآلة” گفته می‌شود. در زبان شیرین و قدرتمند عربی تقریبا برای همه ابزار آلات از قالب‌های منحصر به فردی استفاده می‌شود که آشنایی با آن قالب‌ها شما را در تشخیص آنها در جمله و درک مفهوم آنها کمک میکنه. برای آشنایی با قالب‌های اسم آلت ویدئو زیر را با دقت مشاهده کنید.
اسم مکان
هر فعالیتی (فعل) برای اتفاق افتادن به مکانی نیز دارد که به آن “اسم المكان” گفته می‌شود. در زبان عربی دو وزن “مَفعِل” و “مَفعَل” عموماا استفاده می‌شود که از مثال های آن به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
مسجد ، مکتَب ، منظر ، مشهد و…
و در مورد فعل‌های مزید (بیش از سه حرف اصلی) حرف میم با حرکت ضمه “مُـ” را به جای حرف اول فعل مزید در حالت ماضی قرار می‌دهیم و سپس حرکت دومین حرف اصلی آن را به فتحه تبدیل میکنیم. برای مثال فعل “استودع” (به امانت گذاشتن) به “مُستودَع” (انبار) مبدل می‌شود.
برای درک بهتر موضوع ویدئو زیر را مشاهده کنید.
اسم زمان
اسم تفضیل
در زبان فارسی برای نشان دادن برتری چیزی نسبت به چیز دیگری پسوند “تر” را به آخر صفت اضافه میکنیم و برای مثال می‌گوییم “قشنگ تر” ، “قوی‌تر” و… که در زبان عربی باز از سه حرف اصلی و بر وزن “أفعًل” برای مذکر و از وزن “فُعلی” برای مونث استفاده می‌شود مثلا از ریشه اصلی “کبر” اسم تفضیل “أکبر” و “کُبری” (بزرگتر) ساخته می‌شود.
این نوشته در حال تکمیل شدن است.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.